εφημερίδα δημιουργικής γραφής smartkidz: 2011

Σάββατο 10 Δεκεμβρίου 2011

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

μηνύματα προς τον Άη-Βασίλη

επισκεφθήκαμε την ιστοσελίδα του Αη - Βασίλη...

ψάξαμε το σπίτι του στο google earth...

και του γράψαμε ηλεκτρονικά μηνυματακια...

Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Έχουμε τις απαντήσεις σε κάποια από τα μεγάλα ερωτήματα της ανθρωπότητας

Πότε είμαστε σίγουροι ότι έχουμε δίκιο;

Η πρώτη γνώμη μου είναι ότι πρέπει να συμβουλευτούμε το Σωκράτη που είπε: "Εν οίδα ότι ουδέν οίδα" που σημαίνει "ένα ξέρω, ότι δεν ξέρω τίποτα..."

Μια άλλη γνώμη είναι ότι θα είμαστε σίγουρα σίγουροι όταν ήμαστε μπροστά σε κάτι που έγινε και το είδαμε με τα ίδια μας τα μάτια ή όταν μας το είπαν πολλά παιδιά ή μεγάλοι.

από τη δημοσιογράφο Νόρα.

Αντί να λέμε ξέρω, είναι καλύτερα να λέμε "νομίζω".

Έχω σίγουρα δίκιο σε κάτι όταν συμφωνούν και οι άλλοι μαζί μου.

Όλοι οι άνθρωποι ξέρουν και θέλουν διαφορετικά πράγματα. Εμένα μ' αρέσουν τα υγιεινά ενώ σε κάποιον άλλο αρέσουν τα γλυκά.

Εμένα μου αρέσουν πολύ τα ρομπότ σε άλλους αρέσουν πολύ τα αυτοκινητάκια.

από το δημοσιογράφο Ιάσονα.

Πιο πολύ, συμφωνώ με τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτη που είπε "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" γιατί ένα μωρό, μόλις γεννηθεί δε μπορεί να πει: "Μαμά, μπαμπά, σας αγαπώ!" Α! και ξέχασα να σας πω ότι 2892 + 2999 = 5891 ακριβώς. Είδατε που είχα δίκιο;

από το δημοσιογράφο Ερπετό Φίδη

Πότε θα σταματήσει να λάμπει ο ήλιος;

Ο ήλιος γεννήθηκε πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. Όπως όλα τ' 'άστρα, δεν θα ζήσει για πολύ ακόμα επειδή έχει ζήσει έως τώρα τη μισή ζωή του.

Σε λίγο καιρό θα αρχίσει να απορροφά το υδρογόνο, που είναι ένα από τα αέρια που τον αποτελούν.

Μετά θα μεγαλώσει 50 φορές, θα απορροφήσει τον Ερμή και την Αφροδίτη και θα πλησιάσει τη Γη. Αφού την καταστρέψει, θα αρχίσει να μικραίνει και στο τέλος θα σβήσει. Ο Θεός, όμως, θα κάνει έναν καινούριο Ήλιο.

από το δημοσιογράφο Ερπετό Φίδη.

Αν ποτέ σβήσει ο ήλιος, που θα γίνει μετά από πολλά χρόνια, θα σταματήσει να υπάρχει ζωή!

ο Ήλιος θα σταματήσει να λάμπει μετά από πέντε δισεκατομμύρια χρόνια γιατί δεν θα έχει άλλο αέριο και θα κάψει πρώτα την Αφροδίτη, μετά τον Ερμή και στο τέλος τη Γη.

από το δημοσιογράφο Ιάσονα.

Διάγνωση 1

Ο ήλιος θα σταματήσει να λάμπει όταν ο Γαλαξίας δημιουργήσει αστέρια που θα δίνουν περισσότερο φως απ' ότι έδινε ο ήλιος.

Διάγνωση 2

Όπως όλα τ' άστρα, ο ήλιος δεν είναι αιώνιος. Γεννήθηκε πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια και τώρα είναι στη μέση της ζωής του. Έτσι, θα λάμπει γι άλλα 5 δισεκατομμύρια χρόνια.

Ο ήλιος που είναι περίπου 108 φορές μεγαλύτερος από τη Γη είναι μια πελώρια, πάρα πολύ ζεστή σφαίρα αερίων. Καθώς φλέγεται, καταναλώνει προοδευτικά τα αποθέματα ενός αερίου που λέγεται υδρογόνο. Όταν το υδρογόνο τελειώσει, ο ήλιος θα μεγαλώσει αισθητά, θα ξεπεράσει τις 50 μεγαλύτερες φορές από το σημερινό του μέγεθος και θα γίνει ένα πολύ μεγάλο άστρο, ένας "κόκκινος γίγαντας"

από τη δημοσιογράφο Νόρα.

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Η φαντασία μας ταξιδεύει με κοσμητικά και προσδιοριστικά επίθετα!

Μια μέρα, ζούσε σε μια ψυχρή χώρα, σ' ένα ηλιόλουστο λιβάδι, ένας αλυσοδεμένος σκύλος, ο Ντομινίκ. Μια μέρα, αποφάσισε να φύγει και να γνωρίσει τον κόσμο. Το ανακοίνωσε στους συγγενείς του, και, μετά από μια πολύ έντονη συζήτηση, κατάφερε να τους πείσει!

Αφού μάζεψε τα πράγματά του, έφυγε από το παραμυθένιο σπίτι, όπου ζούσε. Του έκαναν και ένα αποχαιρετιστήριο πάρτυ. Είχε πολύχρωμα μπαλόνια. Η τούρτα είχε γαρνιτούρα από λεπτούς κορμούς δέντρων. Πρώτα όμως, έφαγαν μυρωδάτα φρούτα.

Όταν τελείωσε το πάρτυ, ο Ντομινίκ αγκάλιασε το κλαψιάρικο μωρό και είπε σε όλους μια απίστευτη ιστορία για κάποιους ειλικρινείς ανθρώπους σε τόπους μακρινούς. Εκείνοι, του χάρισαν ένα κυνηγημένο πουλί και τον χαιρέτησαν.

Όταν όμως έφυγε, βγήκαν αγριεμένα σύννεφα και άρχισε να βρέχει. Τελικά, ήρθε μια χαρμόσυνη είδηση, ότι ο Ντομινίκ γυρνάει πίσω!

...από τον Ερπετό Φίδη

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πολύ ψυχρή χώρα με κυνηγημένα σκυλιά και κλαψιάρικα μωρά που ζούσαν σε παραμυθένια σπίτια. Πάνω από τα σπίτια περνούσαν κάθε μέρα μυρωδάτα σύννεφα με υπέροχες μυρωδιές. Μερικές φορές, πάνω στα σύννεφα υπήρχαν αλυσοδεμένα πουλιά που φώναζαν τα σκυλάκια θκυλάκια επειδή το σ το έλεγαν θ.
Τα πουλιά είχαν πολύχρωμα μπαλόνια και όλοι τα ζήλευαν επειδή ήταν πανέμορφα!

γράφει ο Πινόκιο

Μια φορά κι έναν καιρό, στις ψυχρότερες χώρες, οι πιο ειλικρινείς άνθρωποι του κόσμου, ήθελαν να πάνε να ζήσουν σε κάποιον ηλιόλουστο κάμπο, μακριά από τα ψυχρά κλίματα.

Έτσι λοιπόν συζήτησαν και αποφάσισαν να ρωτήσουν τα αγριεμένα σύννεφα και τα αλυσοδεμένα πουλιά, να τους πουν τι ήξεραν.Πήγαν λοιπόν πρώτα στα σύννεφα τα οποία τους είπαν πως θα ήταν καλύτερα να πάνε πρώτα στα πουλιά εφόσον, πριν τα αλυσοδέσουν τα κλαψιάρικα μωρά, έκαναν συνέχεια βόλτες σε όλον τον κόσμο. Πηγαίνοντας προς τα αλυσοδεμένα πουλιά, έπιασαν μια έντονη συζήτηση, επειδή είχαν διαφωνίες, η οποία ολοκληρώθηκε μόλις έφτασαν. Ρώτησαν λοιπόν τα πουλιά , τα οποία τους είπαν μια πολ΄θ χαρμόσυνη είδηση: "Τσίου, θα ζήσετε τσίου σε ένα παραμυθένιο σπίτι, τσίου που θα πάτε, τσίου, με πολύχρωμα μπαλόνια, τσίου! Εκεί, θα τρώτε μόνο μυρωδάτα φρούτα, τσίου!" Και τότε λένε οι πιο ειλικρινείς άνθρωποι : "Εντάξει! Αλλά... πώς θα πάμε εμείς εκεί;" "Ωχ, αυτό δεν το είχαμε σκεφτεί, λένε τα πουλιά. Θα περάσετε πάνω από τους λεπτούς κορμούς και μετά δίπλα από κάποιους άγριους σκύλους που για να σας αφήσουν, πρέπει να τους διηγηθείτε μια απίστευτη ιστορία..."

.....συνεχίζεται

γράφει η Νόρα